ائمه علیهم السلام
پــاره پیکــر رســول اکــرم
جگـرش پـاره شـد ای اهـل عالـم از چه بر خاک، سر نهادی، چون غریبان
حجره بسته، دل شکسته، دیده گریان یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان
یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان آسمـان در عـزایت گریـه میکرد
در عــزای رضــا امـــام هشتـم قـاتلت هـم بـرایت گریـه میکرد
گشته صـاحب عـزا معصومه در قـم در دلت بود سوز مخفی درد پنهان
گشته خواهر بی برادر در خراسان یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان
یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان چشم اهــل عــزا گریـد بـه یادت
ای دو عالـم اسیــرِ یـک نگـاهت جــای معصومـه و جــای جـوادت
قصـر مأمــون چـرا شـد قتلگاهت شیعه بسته با ولایت عهد و پیمان
حامی دین، کشته حق، یار قرآن یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان
یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان گرچـه بـر درد عالمـی طبیب است
یــا رضــا! جــانِ مـا بـادا فدایت شیعیـان شیعیـان رضـا غریب است
تــو امــام رئــوف و مــا گـدایت در غریبی کشته شد آن جان جانان
یا رضاجان یا رضاجان یا رضاجان
می نویسم برای مردی که،